یکی از بزرگترین مشکلات حال حاضر کره زمین، وجود زباله‌های پلاستیکی از جمله زباله‌های حاوی پلی وینیل کلراید یا پی وی سی است. این ماده به شدت در زندگی و صنعت کاربرد دارد و ضایعات آن بسیار خطرناک هستند. یکی از موارد مصرف پی وی سی که بسیاری از ما روزانه از آنها استفاده می‌کنیم کابل‌های الکتریکی هستند. در گذشته برای نابود کردن این کابل‌ها از روش دفن کردن و سوزاندن استفاده می‌کردند اما امروزه این روش خطرناک به کلی رد شده است. در عوض، امروزه با استفاده از فرایندهای مختلف و بازیافت ضایعات پوسته کابل خطر رها شدن این ماده را در طبیعت به حداقل می‌رسانند.
بازیافت کابل و سیم چه فوایدی دارد؟
کابل‌های الکتریکی معمولا از یک رسانای فلزی تشکیل می‌شوند که درون یک پوسته عایق پلاستیکی قرار گرفته است. هم فلزات (که عمدتا مس یا آلومینیوم هستند) و هم پوسته آن قابل بازیافت برای استفاده مجدد هستند. از آنجایی که این فلزات بدون کاهش کیفیت دوباره بازیافت می‌شوند می‌توان آنها را به طور نامحدود بازیابی کرد و مورد استفاده قرار داد. با این کار می‌توان تا حد زیادی از انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از تولید آنها از مواد خام جلوگیری به عمل آورد. از سوی دیگر منابع مس، آلومینیوم و نفت (که پلاستیک از آن به دست می‌آید) محدود هستند، بنابراین می‌توانیم با بازیافت آنها به حفظ منابع طبیعی زمین کمک کنیم.
بازیافت ضایعات پوسته کابل
پوسته کابل الکتریکی عمدتا از پلی وینیل کلراید یا pvc ساخته می‌شود. پی وی سی نوعی پلیمر ارزان قیمت است که از طریق ترکیب با روان‌کننده‌ها انعطاف‌پذیری بالایی به دست می‌آورد.
تولید pvc از مواد خام هزینه بالایی دارد و از طرفی رها شدن آن در طبیعت یا سوزاندن آن خطر آلودگی زیست محیطی را به همراه می‌آورد. با این اوصاف، بازیافت آن بهترین گزینه به نظر می‌رسد. اما بازیافت ضایعات پوسته کابل نیز با خطر انتشار محصولات جانبی و مواد خطرناکی مانند دیوکسین همراه است. به همین دلیل بازیافت آن باید در کارخانه‌ها و دستگاه‌های اختصاصی و رعایت ایمنی انجام شود. برای به حداقل رساندن این مشکلات، بازیافت ضایعات پوسته کابل از طریق تبدیل به گرانول انجام می‌شود و سپس از گرانول pvc برای تولید محصولات جدید استفاده می‌شود که تقریبا تفاوتی با تولید پی وی سی از مواد اولیه ندارد.
۷۵ درصد وزن پوسته کابل‌ها را پی وی سی تشکیل می‌دهد و ۲۵ درصد مابقی آن از مواد دیگری مانند پلی استر، نایلون یا نظایر آنها تشکیل می‌شود. برای بازیافت کابل و سیم می‌توان آنها را خرد کرد و به شکل گرانول درآورد و سپس از آنها با استفاده از دستگاه‌های قالب‌گیری، کابل و روکش‌های جدید ساخت. اما این مواد خرد شده مخلوطی از عایق‌های پلاستیکی مختلف مانند پلی‌اتیلن و پلاستیک‌های دیگر و نیز ذرات فلز مانند مس هستند و بنابراین خالص نیستند. این ناخالصی‌ها سبب می‌شوند محصولات جدید از کیفیت خوبی برخوردار نباشند.
برای بازیافت کابل و سیم، از روش پاک‌سازی و جدا کردن ناخالصی‌های آن استفاده می‌کنند. در مرحله اول، جداسازی اولیه روی کابل‌ها انجام می‌شود و سیم فلزی را از عایق پلاستیکی جدا می‌کنند. سپس پوسته کابل را خرد می‌کنند و به گرانول تبدیل می‌کنند. این ماده کاملا خالص نیست و به اندازه ۵/۴% از فلزات در آن باقی مانده است. در این مسیر با استفاده از خاصیت مغناطیسی بیشتر فلزات را جداسازی می‌کنند. سپس در محلول آب نمک شناور می‌کنند. با این کار، پلاستیک سبک روی آب شناور می‌شود و فلزات سنگین ته نشین می‌شوند. ماده جدید شامل پی وی سی ناخالص است. در مرحله بعد با کمک جدا سازی گرانشی کاملا پلیمر را از فلز جدا می‌کنند.
در مرحله بعد جداسازی باید ناخالصی‌ها را از پلیمر به کمک غربال‌های لرزشی جدا کرد. پس از آن مواد به دست آمده را شستشو می‌دهند تا نمک‌های آن جدا شود. پس از این مرحله، مواد خروجی را از محفظه حاوی هوای گرم عبور می‌دهند تا خشک شوند. برای خالص‌سازی کامل پی وی سی در مرحله آخر باید از روش فیلتر مذاب استفاده کرد. خروجی کار، پی وی سی بسیار خالص است که می‌توان دوباره از آن استفاده کرد. از این پی وی سی خالص شده می‌توان دوباره در تولید محصولاتی مانند پوسته کابل، شیلنگ آب، لرزه‌گیر، عایق صدا، کفپوش‌ها و پادری‌ها، گلگیر اتومبیل‌ها به ویژه خودروهای سنگین استفاده کرد.
درصورتی که فروشنده ضایعات سیم و کابل و یا خریدار گرانول هستید، میتوانید فرم زیر را پر کرده تا با شما تماس گرفته شود و یا با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.
09121592463
بلاگ پارس گرانول
با بلاگ پارس گرانول از اخبار گرانول پی وی سی باخبر شوید
یکی از بزرگترین مشکلات حال حاضر کره زمین، وجود زباله‌های پلاستیکی از جمله زباله‌های حاوی پلی وینیل کلراید یا پی وی سی است. این ماده به شدت در زندگی و صنعت کاربرد دارد و ضایعات آن بسیار خطرناک هستند. یکی از موارد مصرف پی وی سی که بسیاری از ما روزانه از آنها استفاده می‌کنیم کابل‌های الکتریکی هستند. در گذشته برای نابود کردن این کابل‌ها از روش دفن کردن و سوزاندن استفاده می‌کردند اما امروزه این روش خطرناک به کلی رد شده است. در عوض، امروزه با استفاده از فرایندهای مختلف و بازیافت ضایعات پوسته کابل خطر رها شدن این ماده را در طبیعت به حداقل می‌رسانند.
بازیافت کابل و سیم چه فوایدی دارد؟
کابل‌های الکتریکی معمولا از یک رسانای فلزی تشکیل می‌شوند که درون یک پوسته عایق پلاستیکی قرار گرفته است. هم فلزات (که عمدتا مس یا آلومینیوم هستند) و هم پوسته آن قابل بازیافت برای استفاده مجدد هستند. از آنجایی که این فلزات بدون کاهش کیفیت دوباره بازیافت می‌شوند می‌توان آنها را به طور نامحدود بازیابی کرد و مورد استفاده قرار داد. با این کار می‌توان تا حد زیادی از انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از تولید آنها از مواد خام جلوگیری به عمل آورد. از سوی دیگر منابع مس، آلومینیوم و نفت (که پلاستیک از آن به دست می‌آید) محدود هستند، بنابراین می‌توانیم با بازیافت آنها به حفظ منابع طبیعی زمین کمک کنیم.
بازیافت ضایعات پوسته کابل
پوسته کابل الکتریکی عمدتا از پلی وینیل کلراید یا pvc ساخته می‌شود. پی وی سی نوعی پلیمر ارزان قیمت است که از طریق ترکیب با روان‌کننده‌ها انعطاف‌پذیری بالایی به دست می‌آورد.
تولید pvc از مواد خام هزینه بالایی دارد و از طرفی رها شدن آن در طبیعت یا سوزاندن آن خطر آلودگی زیست محیطی را به همراه می‌آورد. با این اوصاف، بازیافت آن بهترین گزینه به نظر می‌رسد. اما بازیافت ضایعات پوسته کابل نیز با خطر انتشار محصولات جانبی و مواد خطرناکی مانند دیوکسین همراه است. به همین دلیل بازیافت آن باید در کارخانه‌ها و دستگاه‌های اختصاصی و رعایت ایمنی انجام شود. برای به حداقل رساندن این مشکلات، بازیافت ضایعات پوسته کابل از طریق تبدیل به گرانول انجام می‌شود و سپس از گرانول pvc برای تولید محصولات جدید استفاده می‌شود که تقریبا تفاوتی با تولید پی وی سی از مواد اولیه ندارد.
۷۵ درصد وزن پوسته کابل‌ها را پی وی سی تشکیل می‌دهد و ۲۵ درصد مابقی آن از مواد دیگری مانند پلی استر، نایلون یا نظایر آنها تشکیل می‌شود. برای بازیافت کابل و سیم می‌توان آنها را خرد کرد و به شکل گرانول درآورد و سپس از آنها با استفاده از دستگاه‌های قالب‌گیری، کابل و روکش‌های جدید ساخت. اما این مواد خرد شده مخلوطی از عایق‌های پلاستیکی مختلف مانند پلی‌اتیلن و پلاستیک‌های دیگر و نیز ذرات فلز مانند مس هستند و بنابراین خالص نیستند. این ناخالصی‌ها سبب می‌شوند محصولات جدید از کیفیت خوبی برخوردار نباشند.
برای بازیافت کابل و سیم، از روش پاک‌سازی و جدا کردن ناخالصی‌های آن استفاده می‌کنند. در مرحله اول، جداسازی اولیه روی کابل‌ها انجام می‌شود و سیم فلزی را از عایق پلاستیکی جدا می‌کنند. سپس پوسته کابل را خرد می‌کنند و به گرانول تبدیل می‌کنند. این ماده کاملا خالص نیست و به اندازه ۵/۴% از فلزات در آن باقی مانده است. در این مسیر با استفاده از خاصیت مغناطیسی بیشتر فلزات را جداسازی می‌کنند. سپس در محلول آب نمک شناور می‌کنند. با این کار، پلاستیک سبک روی آب شناور می‌شود و فلزات سنگین ته نشین می‌شوند. ماده جدید شامل پی وی سی ناخالص است. در مرحله بعد با کمک جدا سازی گرانشی کاملا پلیمر را از فلز جدا می‌کنند.
در مرحله بعد جداسازی باید ناخالصی‌ها را از پلیمر به کمک غربال‌های لرزشی جدا کرد. پس از آن مواد به دست آمده را شستشو می‌دهند تا نمک‌های آن جدا شود. پس از این مرحله، مواد خروجی را از محفظه حاوی هوای گرم عبور می‌دهند تا خشک شوند. برای خالص‌سازی کامل پی وی سی در مرحله آخر باید از روش فیلتر مذاب استفاده کرد. خروجی کار، پی وی سی بسیار خالص است که می‌توان دوباره از آن استفاده کرد. از این پی وی سی خالص شده می‌توان دوباره در تولید محصولاتی مانند پوسته کابل، شیلنگ آب، لرزه‌گیر، عایق صدا، کفپوش‌ها و پادری‌ها، گلگیر اتومبیل‌ها به ویژه خودروهای سنگین استفاده کرد.
درصورتی که فروشنده ضایعات سیم و کابل و یا خریدار گرانول هستید، میتوانید فرم زیر را پر کرده تا با شما تماس گرفته شود و یا با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.
09121592463
بلاگ پارس گرانول
با بلاگ پارس گرانول از اخبار گرانول پی وی سی باخبر شوید
